ساحل علم

بسمه تعالي

دانشجوي گرامي،

با سلام واحترام

لطفا جهت اطلاع و استفاده ساير دانشجويان از تجربيات شما در كشور محل تحصيلتان به سوالات زير پاسخ دهيد.

با تشكر فراوان

اداره كل بورس و امور دانشجويان خارج از كشور

-1 رابطه خود و استاد/اساتيد راهنما چگونه است؟

در ژاپن، تمام امور آموزشي و اداري دانشجو مربوط به استاد است و كلا استاد قدرت اجرايي زيادي دارد و هر گونه درخواستي از طرف دانشجو بايد باتاييد استاد انجام گيرد و از اين جهت استاد به همه مسائل مربوط به دانشجو احاطه كامل دارد. به عنوان مثال وقتي يك دانشجوي خارجي براي اجاره خانهاقدام مي كند، يكي از مدارك لازم ارايه موافقتنامه از طرف استاد به دانشجو به عنوان گارانتر است. بنابر اين دانشجو كاملا وابسته به استاد است ومعمولا به همين خاطر رابطه خيلي نزديكي بين آن دو وجود دارد و اغلب دوستانه است (البته اين موضوع بستگي به شخصيت استاد و ميزان تسلط او به

زبان انگليسي يا برعكس ميزان تسلط دانشجو به زبان ژاپني دارد). ما در آزمايشگاه با استاد رابطه دوستانه داريم و برخورد استاد هم اينگونه است. حتي دربعضي از آزمايشگاه ها رابطه استاد با دانشجويان تا آنجا صميمي است كه استاد در طول دوره چند بار دانشجويان را براي ميهماني به خانه خود دعوت ميكند يا حتي با آنها در ورزش هايي مثل فوتسال و تنيس شركت مي كند. ولي موضوع مهمي كه نبايد غافل شد اين است كه اين رابطه دوستي هيچ وقت باعث سستي يا سهل انگاري در كار پژوهشي نمي شود، بطوري كه استاد موقع بحث بر سر روش آزمايشات يا نتايج به شدت جدي است، و هيچوقت كوتاه نمي آيد. و در مقابل وقتي موادي براي آزمايش مورد نياز است حتما تلاش دارد آنها را فراهم نمايد. خلاصه اين نوع رابطه باعث مي شود دانشجوبه غير از استاد مجبور به مراجعه به مرجع ديگر براي پيشبرد امور خود نباشد و نگران تامين مواد و لوازم كار نباشد و در مقابل اين امكانات تمام تلاشش براي بدست آوردن بهترين نتايج است.

البته در آزمايشگاه غير از استاد، اساتيد ديگري هم به عنوان دانشيار يا استاديار وجود دارند و بستگي به نوع كار و موضوع ممكن است دانشجو با آنها هم كار كند ولي اين ارتباط كاملا با هماهنگي استاد انجام مي شود.

همچنين در صورتي كه موضوع تحقيق در راستاي يك پروژه بزرگ تعريف شده باشد در اين مواقع كار پژوهشي بصورت تيمي و گروهي انجام مي گيرد كه در آن استاد در رأس و بعد اساتيد بعدي و پس از آنها دانشجو يا دانشجويان فوق دكتري و سال بالايي (كه در ژاپن به آن سنپاي گفته مي شود) قرار دارند و اين بار دانشجو در اجراي پروژه در هماهنگي كامل با سنپاي كه بعنوان رابط دانشجو و استاد است كار مي كند.

نكته مهم ديگر در مورد نحوه ملاقات با استاد است، اولا تقريبا جلسات هفتگي منظم در آزمايشگاه وجود دارد كه در زير توضيح داده خواهد شد. ولي است، چون استاد هر روز و هر لحظه به دليل دسترسي به اينترنت از طريق تلفن همراه خود آن را Email غير از آن بهترين روش ارتباط با استاد نوشتن چك مي كند و در صورت لزوم به دانشجو پاسخ مي دهد يا با او تماس مي گيرد. در صورت نياز به ملاقات حضوري هم، مي توان از طريق منشي استاد يا ايميل با او قرار ملاقات گذاشت و علاوه بر آن استاد در طول هفته چند بار يا حتي در يك روز چند بار به آزمايشگاه يا اتاق كار دانشجويان سر مي كشد و از كارهاي آنها باخبر مي شود، كه اين هم فرصتي براي صحبت با استاد مي باشد.

-2 جهت افزايش انگيزه و ايجاد نشاط كاري چه كارهايي در دانشگاه و آزمايشگاه شما انجام مي گيرد(جشن ها و ميهماني ها،

برنامه هاي ديگر)؟ معمولا براي ايجاد نشاط در دانشجو ها برنامه هاي مختلفي در دانشگاه براي دانشجويان بومي (ژاپني) و خارجي انجام مي شود كه اغلب به صورت كانون هاي دانشجويي كه اكثرا با همكاري دانشجويان ژاپني و خارجي تشكيل شده اند) برگزار ) circles خودجوش و از طريق انجمن ها، كميته ها و مي شود كه مي توان به چند نمونه از آنها اشاره كرد: برگزاري كنسرت هاي موسيقي ژاپني يا چند ملييتي، مسابقات ورزشي، فستيوالهاي هنري، جشنواره غذا(كه در آن به مدت سه روز در محوطه دانشگاه دانشجويان غذاهاي مختلف درست كرده و مي فروشند)، برگزاري تورهاي گردشگري يكروزه

يا دو روزه و بسياري از برنامه هاي ديگر. بسته به برنامه ريزي آزمايشگاه كه معمولا در ابتداي هر (party) همزمان با اين برنامه هاي عمومي، در آزمايشگاه نيز تقريبا هر نيمسال 3 يا 4 بار ميهماني نيمسال تحصيلي از طرف استاد اعلام مي شود، برگزار مي شود. در اين پارتي هاي آزمايشگاه، دانشجويان ضمن درست كردن غذاهاي ژاپني يا غير ژاپني به همراه اساتيد آزمايشگاه 2 تا 3 ساعت باهم صحبت مي كنند و سعي مي كنند شب خوبي داشته باشند كه در هيچكدام از آنها زياده روي صورت نمي گيرد و مهمترين حسن اين نوع برنامه در اين است كه خارج از محيط كلاسي و آزمايشگاهي، صميميت ويژه اي بين اساتيد و دانشجويان ايجاد مي شود و حتي خيلي از درخواست هاي دوستانه در آن مطرح مي شود، مثلا دانشجو مي تواند در آن موافقت استاد براي كمك مالي بيشترجهت شركت دريك كنفرانس داخلي يا خارجي را بگيرد. به قول ما ايراني ها اين نوع مراسمات فرصت خوبي براي چانه زني با استاد است و استاد معمولا ژست استادي خودرا در طول مراسم كنار مي گذارد.

غير از اين نوع ميهماني ها برخي برنامه هاي مفيد و آموزنده ديگري هم وجود دارد به عنوان نمونه مي توان به پارتي و برنامه تميز كردن آزمايشگاه در كه در آن دانشجويان به كمك هم آزمايشگاه را به صورت كامل تميز مي (cleaning room) آخرين هفته سال ميلادي است كه معروف است بهكنند. نكته قابل توجه در اين برنامه اين است كه استاد هم به همراه دانشجويان به آنها كمك مي كند و حتي اتاق خودش را هم تميز مي كند.

• لازم به ياد آوري است كه در محيط اداري و دانشكده اي دانشگاه هاي ژاپن اولا آبدارخانه و آبدارچي وجود ندارد و دوما غير از مكانهاي عمومي مثل دستشويي ها و سالن ها كه خدمتكار مخصوص دارد، براي اتاق هاي اشخاص خدمتكار وجود ندارد و هر كس موظف به رعايت نظافت و تميز كردن اتاق كار خود است.

• نكته جالب ديگر اين است كه برخي نامه ها يا اطلاعيه هاي غيرآموزشي مثل فستيوال هاي بزرگ فرهنگي و ورزشي از طريق استاد در آزمايشگاه اعلام مي شود و حتي در برخي موارد استاد ضمن در خواست از دانشجويان براي شركت در اين برنامه ها، بصورت دوستانه از آنها مي پرسد كه آيا در آين برنامه شركت مي كنند يا خير.

• نكته مهم ديگر اين است كه در اكثر مواقع هزينه هاي جاري اين نوع مراسمات از جمله خوراك يا اياب و ذهاب، چه در دانشگاه و چه در آزمايشگاه از طريق خود دانشجويان تامين مي شود و غير از جا و مكان يا در بعضي موارد كمك هاي مالي جزيي، هزينه ديگري بر دانشگاه و آزمايشگاه تحميل نمي گردد.

-3 جلسات آزمايشگاه و نحوه اداره آنها چگونه است؟

روش خوب ديگري كه در اداره و پيشبرد پروژه ها در آزمايشگاه وجود دارد، برگزاري سمينار هاي هفتگي و جلسات اختصاصي است به اين معني كه در اول نيمسال تحصيل ي استاد با هماهنگي ساير اساتيد يك جلسه مشخص در يك روز از هفته را به عنوان روز سمينار تعيين مي كند كه در آن همهاعضاي آزمايشگاه از جمله اساتيد، دانشجويان فوق دكتري، دكتري، فوق ليسانس و دانشجويان ليسانس كه بطور تخصصي در آن آزمايشگاه پروژه دارند (در ژاپن دانشجويان دوره ليسانس بعد از سال اول كه درس هاي عمومي دارند بين آزمايشگاه ها تقسيم مي شوند تا ضمن ادامه تحصيل پروژه تحقيقي خود را هم در آزمايشگاه پيگيري كنند و نهايتا در پايان دوره آن را بصورت پايان نامه ارايه مي دهند) شركت مي كنند و در ابتداي هر سمينار استاد برخي خبرهاي مهم آزمايشگاه يا دانشگاه، مانند كنفرانس ها و ... به اطلاع دانشجويان مي رساند و پس از آن ساير اعضا بطور خلاصه و در قالب چند جمله روند كارشان را در طول هفته گذشته به اطلاع استاد و ساير اعضا مي رسانند و به اين ترتيب همه اعضا از كم و كيف وضعيت كاري همديگر آگاه مي شوند. سپس يك يا دو نفر از دانشجويان گزارش مفصلي از كارها و نتايج خود را بصورت كنفرانس ارايه مي دهند و نهايتا استاد و دانشجويان روي نتايج به بحث مي پردازند و استاد نكات مهم را به ارايه دهنده تذكر مي دهد و در پايان سمينار، نفرات بعدي براي سمينار هفته بعد تعيين مي شوند. به اين

ترتيب بسته به تعداد اعضا و حجم پروژه ها، هر دانشجو در طول هر نيمسال تحصيلي دو يا سه بار مجبور به ارايه گزارش تدوين شده بصورت اسلايد مي گردد كه اين كار سبب مي شود كه به قول معروف دانشجو در اين مدت كاملا بر موضوع تحقيق مسلط مي شود تا در آينده كار نوشتن مقاله براي چاپ در مجلات و يا ارايه در كنفرانس ها آسان گردد.

در طول نيمسال تحصيلي ضمن برگزاري سمينارها كه در آن همه اعضاي آزمايشگاه شركت دارند و همه از نتايج و روند كار همديگر اطلاع مي يابند، تعدادي جلسه جداگانه و اختصاصي نيز بين دانشجو و استاد با حضور ساير اساتيد و دانشجويان مرتبط با آن پروژه (اگر پروژه بصورت گروهي باشد) برگزار مي شود كه در آن دانشجو موظف است هر بار خلاصه اي از روند كارهاي خود را به همراه نتايج احتمالي بصورت اسلايد در ابتداي جلسه ارايه دهد و پس از آن استاد يا ساير اعضا روي آن به بحث مي پردازند و نقاط قوت و ضعف موضوع كاملا مشخص شده و براي ادامه كار و لوازم مورد نياز برنامه ريزي مي شود. در واقع در اين جلسات تخصصي است كه استاد بصورت جزيي به راهنمايي و هدايت دانشجو مي پردازد.

نكته مهم ديگراين است كه اكثر پروژه هاي تحقيقاتي در دانشگاه هاي ژاپن، مخصوصا در رشته هاي مهندسي بصورت تيمي تعريف مي شود، به ويژه پروژه هايي كه استاد آنها را با بيرون از دانشگاه با بخش صنعت و توليد قرارداد بسته است، در اين مواقع دانشجو ضمن اين كه عضوي از تيم بوده و در همه مراحل با اعضا همكاري مي كند، بخشي از نتايج و داده ها را با كمك و راهنمايي استاد بصورت انفرادي مورد تجزيه و تحليل قرار مي دهد.

-4 ارتباط دانشجويان ديگر با شما چگونه است؟

ژاپني هاي در كل انسان هاي مودب و محترمي هستند و سعي مي كنند طبق آداب و رسوم خودشان نهايت ادب و احترام را داشته باشند كه اين موضوع حتي در زبان و ادبيات ژاپني هم كاملا رعايت شده است. و از سوي ديگر در محيط كار ضمن حفظ احترام هميشه يك فاصله اي را بين خود و ديگران رعايت مي كنند، مخصوصا با دانشجويان خارجي زياد صميمي نمي شوند و شايد اين مسئله به كم رويي و گاها كم عاطفه بودن آنها بر مي گردد ولي در مقابل وقتي كاري را از آنها بخواهيد يا نياز به كمكشان داشته باشيد آنها سعي مي كنند نهايت تلاش خود را براي كمك به شما انجام دهند. موضوع بعدي سفارش استاد است به اين معني كه اگر استاد تشخيص دهد، معمولا به يكي از دانشجويان سال بالايي سفارش خواهد كرد كه با شما همكاري و

كمك كند، كه در اين صورت آن دانشجو موظف به همكاري خواهد بود. از طرف ديگر با توجه به اينكه در آزمايشگاه هر روز دانشجويان همديگر را مي بينند، معمولا بطور طبيعي يك رابطه كاري و احساس همكاري بوجود مي آيد.

-5 برخورد مردم كشور محل تحصيل با شما چگونه است؟

مردم ژاپن فرهنگ منحصر به فردي دارند،آنان ظاهرا آرام و درون گرا هستند و ضمن داشتن پيشرفت هاي بسيار و ارتباط نزديك با دنياي مدرن، تلاش فراواني در حفظ فرهنگ خود داشته و دارند بگونه اي كه در كنار مدرنيته همچنان سنت هاي خود را حفظ كرده اند هر چند به نظر مي رسد جوانان و نسل جديد قدري از آن دور شده اند. ولي در كل انسانهاي مهربان و بي غل و غشي هستند و تاجايي كه از دستشان برآيد يا در وظيفه و حيطه كاريشان تعريف شده باشد به افراد كمك مي كنند ولي سعي مي كنند در آن افراط يا تفريط نداشته باشند. ژاپني ها كمتر با آدم صميمي مي شوند و برخوردهايشان همواره محطاطانه است ولي اين نشانه عدم اعتماد نيست چرا كه در آغاز به فرد اعتماد مي كنند مگر اينكه در آينده به دلايل كاري يا هر دليل ديگراعتمادشان را از دست بدهند كه درآن صورت جلب اعتماد مجدد براي فرد كاري بسيار مشكل خواهد بود.

ظاهرا نشان مي دهند كه از چيزي اطلاع ندارند و معمولا خودشان را به قول معروف به كوچه علي چپ مي زنند مخصوصا در مسائلي كه به كار آنها مربوط نمي شود و تا زماني كه از چيزي اطمينان كامل ندارند اظهار نظر نمي كنند و اغلب در اين موارد با كلمه (نمي دانم يا بقول خودشان: واكاراناي ) خودشان را از موضوع مي رهانند، در حالي كه به نظر مي رسد اينطوري نباشد!! و معمولا تجربه نشان داده كه از همه چيز اطلاع دارند و همه چيز را در مورد فرد به همديگر مي گويند.

براي مردم ژاپن مسئله كار و وظيفه شغلي بسيار مهم است و حتي به جرات مي توانم بگويم كه اولويت اولشان در زندگي كار و شغلشان است و سپس خانواده و مسائل ديگر، به همين خاطر تنبلي در زندگي آنها تعريف نشده و كار كردن برايشان عار نيست، مهمترين مسئله كسب درآمد براي تامين هزينه هاي زندگي است. تربيت فرزندان طوري است كه به محض رسيدن به سن قانوني سعي در پيدا كردن كار دائمي يا پاره وقت و استقلال از والدين دارند.

جوانان بعد از ورود به دانشگاه اغلب دنبال آربايتو يا همان كاره پاره وقت هستند كه معمولا در پيدا كردن آنهم زياد دچار مشكل نيستند چون هيچ كاريرا عيب نمي دانند، مهم اينست كه كار كنند و درآمد داشته باشند و به دليل ثبات اقتصادي و امنيت اجتماعي كمتر دچار لغزش هاي شغلي و رفتن به سمت كارهاي غيرقانوني مي شوند.

بر اساس آنكه گفته شد، در كارشان جدي و وظيفه شناسند و مي دانند كه كوچكترين لغزش موجب از دست دادن كارشان خواهد شد و از دست دادن كار مخصوصا براي كسي كه كار تمام وقت داشته به معني يك نمره سياه در زندگي اجتماعي و شغلي خواهد بود.

موضوع بعدي در اين مهم، مسئله مشتري مداري است، مخصوصا چون داراي اقتصاد رقابتي هستند پس تمام تلاششان بر جذب و حفظ مشتري است به همين خاطر است كه در فروشگاه ها و مراكز خريد و رستورانها و خلاصه هر جايي كه با مشتري و مصرف كننده سر و كار دارند، بيشترين احترام و ادب را با مشتري دارند. در محيط هاي دولتي هم با توجه به وظيفه شناسي و اجتناب از به خطر افتادن موقعيت شغلي، سعي مي كنند به بهترين وجه با ارباب رجوع برخورد داشته باشند. هر چند اين مسئله قدري نيز به سطح بالاي فرهنگي و آموزشي آنها بر مي گردد. به عنوان مثال در محيط هاي اداري هيچوقت ارباب رجوع به دليل نبودن كارمند مربوطه در آن روز و آن لحظه دچار سر در گمي و مشكل نمي شود چون هر كارمندي در مرخصي باشد يا بطور موقت سر كار خودش نباشد، حتما يك نفر ديگر يا حداقل همكارانش كار او را انجام مي دهند و موضوع (امروز برو فردا بيا) در اينجا مطرح نيست.

-6 فرهنگ دانشگاهي در كشور محل تحصيل خود چگونه است؟

در زمينه فرهنگ دانشگاهي هم وضع بر همين منوال است، اساتيد و دانشجويان هر كدام جايگاه خودشان را خوب مي شناسند و سعي مي كنند به وظيفه اي كه دارند به نحو احسن عمل كنند. باز در مورد اساتيد هم مثل اقتصاد مسئله رقابت خيلي مهم است، چون سيستم طوري طراحي شده كه استادي كهبيشترين فعاليت و بهترين خروجي را داشته باشد داراي اعتبارات مالي بيشتري خواهد بود و خواهد توانست آزمايشگاه قوي و مطرحي داشته باشد و روز به روز به اقتدار علمي خود بيافزايد، پس لاجرم بايد تلاش كند و وقت زيادي بگذارد. در مورد استاد خودم به جرات مي توانم بگويم كه شب ها ديرتر از دانشجويان به خانه بر مي گردد و هميشه مشغول است و همواره در تلاش براي يافتن سفارش هاي جديد تحقيقاتي است، چرا كه در اينجا براي تحقيق سفارش مي گيرند يعني اول مشتري كار پژوهشي را پيدا مي كنند و منابع مالي آنرا تامين مي كنند و سپس تحقيق انجام مي دهند و به همين خاطر استكه اغلب نتايج تحقيقات كاربردي شده و منجر به توليد مي شود. بنابر اين وظيفه استاد خيلي سنگين است، چون اگر آزمايشگاه خوبي نداشته باشد و ايده هاي نو و كاربردي نداشته باشد تا بتواند براي طرح هاي خودش بازاريابي كند، از مشتري و جذب اعتبار از بيرون دانشگاه هم خبري نخواهد بود و بايد به اعتبار كمي كه از دانشگاه مي گيرد بسنده كند و اين موضوع باعث خواهد شد روز بروز منزوي تر شود.

نكته مهم ديگر در مورد دانشجويان است، چون دانشجويان به عينه تلاش استادشان را مي بينند و از طرفي بستر كار طوري فراهم شده كه زمينه تلاش بيشتر وجود دارد، دانشجويان نيز وقت و زمان خيلي زيادي در مقايسه با دانشگاه هاي كشور عزيزمان صرف تحصيل و تحقيق مي كنند. براي خود من در ابتدا تعجب آور بود كه مي ديدم برخي از دوستانم تا ساعت 12 يا 1 نصف شب در آزمايشگاه مي مانند ولي بعد از مدت كوتاهي اين امر برايم عادي شد چون خودم هم مانند آنها شده بودم، البته اين همه مدت ماندن در آزمايشگاه حتما به معني اين نيست كه 100 درصد كار مفيد انجام مي شود، ولي با توجه به صرف زمان بسيار زياد براي تحقيق، طبيعتا به بالا رفتن دقت و كيفيت كار منجر خواهد شد. بارها ديده ام كه در برخي آزمايشات با اينكه از نتايج بدست آمده تقريبا اطمينان داشتيم ولي به دليل فراواني وقت دوباره آنرا تكرار كرديم و چه بسا كه داده هاي با دقت بالا بدست آورديم.

شايد باورش سخت باشد، شب و روز در دانشگاه فرقي ندارد، دانشگاه تا صبح باز است و معمولا در محوطه دانشگاه رفت آمد وجود دارد، هر دانشجويي به راحتي با استفاده از كارت الكترونيكي دانشجويي كه در اختيار دارد هر زمان و حتي در روزهاي تعطيل رسمي مي تواند از طريق در ورودي اصلي دانشكده يا كارگاه كه مجهز به دستگاه كارت خوان است وارد شده و با كليدي كه از آزمايشگاه در اختيارش گذاشته شده به محل كارش برود.

البته در پايان تذكر اين نكته هم مهم است، هر چند ژاپن كشور پيشرفته و آبادي است و دانشگاهاي آن محاسن گفته شده را دارند، ولي با توجه به روحيه سرد و كم عاطفه اي كه مردمانش دارد و مخصوصا زبان بسيار سخت ژاپني كه امكان يادگيري آنرا كم مي كند، براي زندگي مخصوصا براي ما ايراني ها كه جمعيتي خونگرم و شادي داريم قدري خسته كننده است.

-7 اگر نظر يا پيشنهاد ديگري داريد، مطرح نماييد.

البته موضوعاتي كه عنوان شد ممكن است از آزمايشگاهي به آزمايشگاه ديگر متفاوت باشد، ولي چنان كه گذشت وضعيت آزمايشگاه بيشتر به نحوه مديريت استاد و ميزان ارتباط استاد با ساير دانشگاه هاي خارجي دارد، معمولا اساتيدي كه دوره اي از تحصيلات يا فرصتهايي را در دانشگاه هاي خارجي داشته اند نحوه برخوردشان با دانشجويان خارجي بهتر است. و مسئله بعدي به ميزان بودجه اي است كه در اختيار استاد گذاشته شده است. دردانشگاه هاي ژاپن استاد مي تواند از دو نوع منبع مالي برخوردار باشد، اولي اعتباري است كه از سوي دانشگاه اختصاص داده مي شود كه بستگي به موقعيت علمي و پژوهشي استاد دارد و ديگري جذب اعتبار از منابع خارج دانشگاه مانند وزارتخانه ها يا سازمانهاي دولتي يا بويژه شركتها و مراكز

خصوصي است، كه در اين مورد هم بسته به ارتباط استاد با خارج از دانشگاه و ميزان اشتهار او بين اساتيد متفاوت است. ولي در كل چون اساتيد در هزينه كرد بودجه هاي تحقيقاتي داراي استقلال عمل هستند، آزمايشگاه هايي كه اعتبار مالي زيادي دارند از هر لحاظ وضعيت مناسبي هم دارند.

بنابر اين براي دانشجوياني كه قصد ادامه تحصيل در ژاپن را دارند توصيه مي شود ضمن رعايت درجه بندي دانشگاه ها، به وضعيت مالي و ميزان اعتبار و اشتهار علمي استاد هم دقت كنند، چه بسا حتي در دانشگاه هاي كوچك و غير مطرح ممكن است آزمايشگاه هاي قوي وجود داشته باشد، كه كار كردن در اين نوع آزمايشگاه ها بسيار راحتتر از آزمايشگاهي است كه امكانات مالي كم دارد ولي در دانشگاه يا شهر بزرگ قرار دارد.

در پايان ضمن تشكر از طرح پرسش ها و از ابتكار عمل صورت گرفته در اين مورد، اميدوارم مطالب گفته شده بتواند در جهت كمك به ساير دانشجويان عزيز مفيد باشد وهمچنين لازم مي دانم از تلاش دست اندكاران حوزه مديريت بورس و امور دانشجويان خارج در جهت تسهيل امور و حل مشكلات دانشجويان بورسيه نهايت امتنان را داشته باشم.

با آرزوي توفيق روزافزون

( ولي رسولي شربياني – دانشگاه هوكايدو (ارديبهشت ماه 1390__

منبع: وزارت علوم